مجله سینمای کشورها به همین روند بروز و ظهور سینما در کشورهای جهان می پردازد.
خاستگاه و ذات سینما در اروپای غربی شکل گرفت و فرانسه مهد سینما و ادبیات در ابتدای قرن بیستم نامیده می‌شد. به سبب اوضاع جغرافیایی و فرهنگی کم کم کشورهای آلمان؛ ایتالیا و بعدها انگلستان نیز به این حرکت نوی هنری پیوستند و سینما را بسیار جدی گرفتند.
تا اوایل ۱۹۱۵ همچنان اروپا مهد فیلم سینما بود؛ اما با مهاجرت ستارگان سینما به آمریکا و همچنین سرمایه گذاری عظیم بخش‌های خصوصی روی صنعت سینما به ناگاه آمریکا پایگاه اصلی سینما در جهان شد.
شروع جنگ های جهانی اول و دوم ارزش خبری و رسانه ای سینما را به همگان اثبات کرد و پس جنگ و در دوره جنگ سرد مقوله هنری بیشتر مورد توجه قرار گرفت. از این رو حتی در مناطق جنگ زده نیز سینما ارج و قرب یافت.
در دهه‌های ۱۹۵۰ اما جشنواره‌های سینمایی به راه افتادند و نقش بسزایی در معرفی سینمای کشورهای مهجور ایفا کردند.
ذکر یک مثال می‌تواند این نقش را به خوبی توضیح دهد. تا پیش از ظهور آکیرا کوروساوا در سینمای ژاپن و در جهان؛ کشور آفتاب تابان کم کارگردان متبحر سینمایی نداشت. امثال یاسوجیرو ازو و دیگران در خود ژاپن بسیار محبوب و شناخته شده بودند. با این‌همه این راشومون اثر کوروساوا بود که در جشنواره ونیز در سال ۱۹۵۱ برنده شد و باعث شد سینمای ژاپن سر به ابرها بساید.
کم کم تعدا جشنواره بیشتر شد و بروز و ظهور کارگردانان و بازیگران و نویسندگان سینمایی مهجور مانده؛ اما بسیار مستعد به امری مهم برای روند توسعه سینما در همه جای دنیا تبدیل گردید.
مجله سینمای کشورها در صفحه سینمایی همشهری آنلاین شکل گرفت تا به طور اختصار به همین روند بروز و ظهور سینما در کشورهای جهان بپردازد و در این راستا شخصیت‌های سینمایی و فیلم های ماندگار هر کشور را به عنوان شاهد مثال ارائه کند.
